شاید اسپیکرهای بلوتوث را در قفسه‌ی مغازه‌ها دیده باشید، بلندگوهایی کوچک و جمع و جور که معمولاً با باتری کار می‌کنند و از طریق بلوتوث به گوشی و تبلت وصل می‌شوند. بلندگوها یا به عبارتی اسپیکرهای معمولی با جک هدفون یعنی همان فیش 3.5 میلی‌متری آشنا به گوشی و تبلت متصل می‌شوند. اگر سیستم استریوی قدرتمندی داشته باشید، هر یک از دو بلندگوی اصلی آن با یک کابل ضخیم به بخش مرکزی که اَمپلیفایر یا به اصطلاح آمپلیفایر است، وصل می‌شود. ممکن است سیستم صوتی بسیار ساده باشد و با سیم نازکی به دو بلندگوی کوچک وصل شود. بلوتوث ارتباط ساده‌تری است که به سیم نیاز ندارد. در ضمن به جز اسپیکر بلوتوث، هدست‌ها و هدفون‌ها و نیز ایرفون‌های کوچک هم با بلوتوث به انتقال صدا می‌پردازند. بنابراین بلوتوث فقط برای ارسال فایل نیست، داده‌های مربوط به صدا را هم می‌توان از طریق آن جابجا کرد. هدست‌های دور گوش، ایرفون‌های تکی یا استریو، ایرفون‌های استریوی دور گردن، هدست‌های استریوی دور گردن و بالای سر، انواع مختلف هدست‌ها و ایرفون‌های بلوتوث هستند. اما اسپیکرهای بلوتوث از نظر ظاهر و نحوه‌ی استفاده چنین تنوعی ندارند.